پروپوزال اثربخشی آموزش شیوه خود کنترلی و مهارتهای ارتباطی بر کاهش پرخاشگری

فرمت فایل: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc) قابل ویرایش

مقدمه

رفتارهای پرخاشگرانه یکی از مشکلات اجتماعی مهم و اساسی در هر جامعه ای است و به دلیل اهمیت آن به اینگونه رفتار در دوران کودکی و به خصوص در دوران نوجوانی بیشتر توجه می شود (لابر و های 1997 به نقل از پاکاسلاهتی، 2000). نکته عمده پژوهش در قلمروی پرخاشگری، از مفهوم آن ناشی می شود. مفهومی که در عین حال ساختارهای خصومت، خشم، پرخاشگری را در بر می گیرد. هاولز و رایت (1978؛ به نقل از حاجتی و همکاران، 1387) کوشش کردند تا تمایز بین این اصطلاحات را بر اساس توصیف خشم، به عنوان یک حالت ذهنی از برانگیختگی هیجانی، خصومت، به عنوان یک بازخورد به همراه یک ارزیابی منفی بلندمدت از دیگران و رویدادها و پرخاشگری را، به عنوان رفتاری آشکار، درگیر شدن و آسیب رساندن به دیگران مشخص کنند؛ اما آنها اصطلاحاتی را تعریف و تأیید می کنند که به یکدیگر وابسته هستند. (هاولز و رایت، 1978؛ به نقل از الله یاری، 1376). هرچند واژه خشونت را به معانی مختلفی تعریف می کنند، اما تعاریف اکثر محققان به کارگیری نیروی بدنی، برای آسیب رساندن به دیگران را در بر می گیرد. (فارل و فلانری، 2006). در کل می توان گفت پرخاشگری و خشونت ممکن است به شکل های مختلفی، مانند آزار و اذیت دیگران؛ کتک زدن؛ دشنام دادن و ... جلوه گر شود و هدف آن صدمه زدن به خود یا دیگری است. (اکبری، 1381). علل پرخاشگری از دیدگاههای مختلفی بررسی شده است. مطابق رویکرد یادگیری اجتماعی بندورا، پرخاشگری شکلی از رفتار اجتماعی است، که یاد گرفته می شود و بروز آن در هر موقعیت به عواملی مانند تجربه افراد پرخاشگر، تقویتهای کنونی برای پرخاشگری و بسیاری از عوامل شناختی و اجتماعی بستگی دارد، که ادراک مطلوب بودن رفتار پرخاشگر را تعیین می کند. بندورا بیان می کند که رفتار مشاهده شده یا رفتار تجربه شده از نظر شناخت باید بررسی شود. تجربه های ناخوشایند احساسات منفی به وجود می آورند و احساسات منفی تمایل به پرخاشگری را برمی انگیزند. (اعزازی 1380). تئوری یادگیری اجتماعی نیز رفتار پرخاشگری را نتیجه ضعف در رشد مهارتهای اجتماعی می داند. از دیدگاه بندورا (1973)، رفتار پرخاشگرانه به این خاطر اتفاق می افتد، که شخص در یادگیری راه های پذیرفته شده برای سروکار داشتن با توقعات در روابط بین شخصی، مثلا بیان مناسب خشم، ضعیف است. در ضمن پژوهشگرانی که ارتباط بین پرخاشگری و طرد از گروه همسن را نشان داده اند به نقص در مهارت های اجتماعی معتقد هستند. (داج و کوی، 1987). در چهل سال گذشته، به دو مسأله مهم، مرتبط با رفتارهای خشن، توجه شده است. اول اینکه میزان رفتارهای خشونت آمیز در میان افراد در جوامع افزایش پیدا کرده است (گویرا و همکاران 1994؛ به نقل از فیلدز و مک نامارا، 2003) دوم اینکه میانگین سنی افرادی که خشونت را مرتکب می شوند کاهش پیدا کرده و بیشتر کودکان و به خصوص نوجوانان را در برمی گیرد. شاید بیشترین زنگ خطر در نیم قرن اخیر رفتارهای خشونت بار در مدارس است (فیلدز و مک نامارا، 2003). با اینکه مسئله اعمال خشونت و پرخاشگری در مدرسه پدیده ای جدید نیست و در مدرسه قدمتی طولانی دارد. در سالهای اخیر، گزارشهای رسانه های گروهی در بیشتر کشورها نشان دهنده این واقعیت است که خشونتهای جدی دانش آموزان افزایش یافته است. نگرانی بیش از حد درباره خشونت نوجوانان به تلاشهایی برای درک نشانه ها و پیامدهای آن و تشخیص روشهای مؤثر برای پیشگیری و کاهش این پدیده منجر شده است (فارل و فلانری، 2006). در سال های اخیر، در زمینه درمان، کاربرد روشهای شناختی رفتاری در درمان گروهی از اختلالات دوره نوجوانی از قبیل افسردگی، اختلالات اضطرابی، اختلالات تغذیه، اختلالات تکانه ای و اختلالات رفتاری کاملاً مفید و مؤثر بوده است. ویژگیهای درمان شناختی رفتاری نظیر ارتباط کاری تجربی و گروهی، فعال بودن، هدفدار بودن، متمرکز بودن بر مشکل، آموزش مهارتهای مقابله، و تأکید بر بازخورد، به ویژه برای درمان مراجعان نوجوان بسیار متناسب است. (زارب، 1383). یکی از این روش های شناختی آموزش خود کنترلی رفتار می باشد. اصطلاح آموزش خودکنترلی رفتار، به اجرای روشهای خودنظارتی، خودارزیابی، و خودتقویتی اشاره دارد. منظور از خودنظارتی حفظ توجه فعال به رخداد افکار و رفتارهای هدفمند خاص است. خودارزیابی به قضاوت در مورد میزان یا کیفیت رفتاری مربوط می شود که در مقابل برخی از ملا کها یا استانداردهای موجود تغییر می کند. خودتقویتی به اجرای تقویت توسط خود فرد، در صورتی که یک معیار خاص برای رفتار در دست باشد، اشاره دارد (حاتمی، 1390). شیوه های آموزشی حل مسئله و آموزش خودتعلیمی، از روشهای مناسب برای خودکنترلی در دانش آموزان است. آموزش حل مسئله، شامل آموزش راهبردهای منظم به افراد برای حل مسئله است. 

ادامه دارد (Full-text)

تأثیر آموزش پیش دبستانی بر یادگیری مهارت روانی حرکتی و سازگاری اجتماعی

مقدمه

موفقیت کودکان در مدرسه تا حدودی به رویدادهایی بستگی دارد که آنها قبل از ورود به مدرسه تجربه کرده اند. آمادگی کودکان برای ورود به مدرسه و موفقیت بعدی آنها در تحصیل، با جنبه های مختلف رشد آنها مرتبط است. عواملی از قبیل رشد جسمی، اجتماعی، شناختی، دانشی و چگونگی یادگیری در تعیین موفقیت آنها در مدرسه نقش دارند. در گذشته، عقیده بسیاری بر این بود که ورود کودکان به دبستان، آغاز یادگیری و شکوفایی آنها در همه ابعاد رشد است. اما امروزه در پرتو تلاش صاحب نظران مختلف، مسیر تفکر و برنامه ریزی به سمت بارور کردن آموزش های پیش از دبستان، به عنوان پیش نیاز ورود کودکان به مدرسه، تغییر کرده است. بی شک پیشرفت در ابعاد گوناگون رشد در سنین بالاتر و حتی مرحله زمینه سازی برای اصلاح اعمال و حرکات مختلف کودکان با توجه به پژوهشهای اخیر (برای مثال ویلیامز، 1983؛ به نقل از مفیدی، 1375)، نوعی دگرگونی اندیشه را در زمینه رشد جسمی و حرکتی کودکان در سالهای اولیه کودکی به وجود آورده است. در دو سه دهه اخیر نیز در بسیاری از موسسه های آموزشی و تربیتی (به ویژه در جامعه ما) تمایل و گرایش زیادی در چرخش تاکید از مهارتهای حرکتی و جسمی به سمت زمینه های رشد شناختی و ذهنی کودکان حس شده است (مفیدی، 1375). هر چند مهارتهای حرکتی و شناختی لازم و ملزوم یکدیگرند و در برخی از دیدگاههای رشد مثل تئوری پیاژه (1374)، مهارتهای حرکتی زیربناء و لازمه مهارتهای شناختی هستند. 

ادامه دارد (Full-text)

بررسی تأثیر استفاده از وسایل کمک آموزشی

مقدمه

به طور کلی وسایل آموزشی به ابزارها و امکاناتی اطلاق می گردد که در جریان تدریس جهت تفهیم بهتر مطالب درسی و یادگیری موثر توسط معلم و دانش آموز بکار می روند. این وسایل آموزش را از حالت سخنرانی محض خارج می کنند و یادگیری را با بهره گیری از حواس مختلف آسان و ممکن می سازند. در این شرایط شاگردان قادرند اطلاعات رفتار و مهارتهای جدید را با درک کامل بدست آورند. 

ادامه دارد (Full-text)

رابطه‌ی هوش هیجانی و خلاقیت در دانش‌آموزان دبیرستانی و پیش‌دانشگاهی

عنوان مقاله‌ی انگلیسی: The Effect of Emotional Intelligence and Its Components on Creativity

عنوان ترجمه‌شده: تأثیر هوش هیجانی و مؤلفه‌هایش بر خلاقیت

رشته: علوم تربیتی، روان‌شناسی و علوم اجتماعی

تعداد صفحات فایل ترجمه‌شده: 10 (همراه با فهرست مطالب و فهرست منابع)

دانلود اصل مقاله‌ی انگلیسی از ساینس‌دیرکت (لینک کمکی)

اطلاعات بیشتر در صفحه‌ی خرید

————————————————————

Abstract

The aim of this study was predicting creativity and its components based on emotional intelligence and its components. The sample comprised from 548 students (281 boys and 267 girls) in four secondary grades and pre-university level from Shiraz high schools. Who were selected via multi-stage cluster sampling procedure with class as sampling unit? Method: Regression analysis procedure was used for analyzing the date. General finding of the study indicated that emotional intelligence positively predicts creativity. Result: creativity was positivity predictable through two components of emotional intelligence including emotional perception and optimism General emotional intelligence can positively predict dynamic and extension as two components of creativity. In addition findings indicated that boys and girls were significantly different in terms of general emotional intelligence (as well as two emotional perception and optimism components) and creativity a whole and its components .But this was not true for social skills and emotional control components of emotional intelligence. Finally, the findings were discussed with respect to the research literature and suggestion for further investigations was set forth.

چکیده:

هدف از این مقاله پیش‌بینی کردن خلاقیت و مؤلفه‌هایش بر اساس هوش هیجانی و مؤلفه‌هایش بود. نمونه‌ها شامل 548 دانش‌آموز (281 پسر و 267 دختر) کلاس چهارم متوسطه و پیش‌دانشگاهی از دبیرستان‌های شیراز بود. چه کسانی از طریق نمونه‌گیری خوشه‌ی چند مرحله و با کلاس به‌عنوان واحد نمونه‌گیری انتخاب شدند؟ روش: از تجزیه و تحلیل رگرسیون برای آنالیز داده‌ها استفاده گردید. یافته‌های عمومی این بررسی نشان دادند که هوش هیجانی به‌گونه‌ای مثبت خلاقیت را پیش‌بینی می‌کند. نتیجه: خلاقیت توسط دو مؤلفه از هوش هیجانی (درک هیجانی و خوش‌بینی) به‌گونه‌ای مثبت قابل پیش‌بینی بود. هوش هیجانی عمومی می‌تواند به‌طور مثبت پویایی و گستردگی (دو مؤلفه‌ی خلاقیت) را پیش‌بینی کند. به‌علاوه، یافته‌ها نشان دادند که پسران و دختران از نظر هوش هیجانی عمومی (و همچنین هردو مؤلفه‌ی درک هیجانی و خوش‌بینی) و خلاقیت کلی (و مؤلفه‌هایش) با یکدیگر متفاوت‌اند. اما، این قاعده در مورد مهارت‌های اجتماعی و مؤلفه‌های کنترل هیجان هوش هیجانی صادق نبود. در نهایت، این یافته‌ها با در نظر گرفتن مقالات پژوهشی مورد بحث و بررسی قرار گرفتند. به هر حال، انجام مطالعات تکمیلی پیشنهاد می‌شود.

خلاقیت زبانی و تصویری در دانش آموزان دبیرستانی

عنوان مقاله‌ی انگلیسی: Verbal and figural creativity in contemporary high-school students

عنوان ترجمه‌شده: خلاقیت زبانی و تصویری در دانش‌آموزان دبیرستانی معاصر

رشته: علوم تربیتی، روان‌شناسی و علوم اجتماعی

تعداد صفحات فایل ترجمه‌شده: 16 (همراه با فهرست مطالب و فهرست منابع)

دانلود اصل مقاله‌ی انگلیسی از ساینس‌دیرکت (لینک کمکی)

————————————————————

Abstract

The present study is based on the fact that numerous researches have demonstrated that creative abilities are influenced in an extensive degree by the intellectual factors, which also guide the development of communication skills. Due to the fact that high-school education is mainly based on verbal skills practice and because graphic communication becomes secondary at this age, we assumed that verbal creativity proficiency is higher than figural creativity proficiency in high-school students. Results infirm this hypothesis and provide evidence to substantiate the superiority of figural creativity over verbal creativity in high-school students.

چکیده:

بررسی حاضر بر اساس این حقیقت بنا شده است که پژوهش‎های بی‎شماری ثابت کرده‎اند که توانایی‎های خلاق توسط عوامل فکری و عقلانی به‎طور گسترده متأثر می‎شوند. عوامل فکری و عقلانی نیز توسعه‎ی مهارت‎های ارتباط را تسهیل می‎کنند. به‎خاطر اینکه آموزش در مقطع دبیرستان عمدتاً بر اساس مهارت‎های زبانی است و به دلیل اینکه ارتباط نگاره‎ای در این مرحله در درجه‎ی دوم قرار می‎گیرد، ما فرض می‎کنیم که در دانش‎آموزان دبیرستانی مهارت در خلاقیت زبانی نسبت به مهارت خلاقیت تصویری توسعه‎یافته‎تر است. نتایج ما این فرضیه را تضعیف می‎کنند، در حالی که برای مستندسازی برتری خلاقیت تصویری نسبت به خلاقیت زبانی در دانش‎آموزان دبیرستانی مدرک فراهم می‎کنند.

کلیدواژگان: خلاقیت دانش‎آموزان دبیرستانی؛ خلاقیت زبانی؛ خلاقیت تصویری؛ آزمون‎های تورنس تفکر خلاق